کاف(شروع یک کابوس!)

پاییز شد اینجا پر از برگ است آنجا را نمی دانم
اینجا هوایش سخت دل تنگ است آنجا را نمی دانم
گاهی خیالاتی شده با بغض میبوسم تو را حیف

من کی ام؟ خاطره ای در دل مردی که کمی درمانده
بغض سردی که پی فصل زمستان به گلو جامانده
قصه ی یک سفر بی هدف و تلخ و هزاران عقده

با دلـــــم از خطر عشــق تو گفتم امــا
ولی انگار که در گوش کـرَش هیچ نشــد
عشق تو میوه ممنـــوعه، ولی باور کن
این دلم میوه ممنوعه سرش هیچ نشد