کاف(شروع یک کابوس!)

من کی ام؟ خاطره ای در دل مردی که کمی درمانده
بغض سردی که پی فصل زمستان به گلو جامانده
قصه ی یک سفر بی هدف و تلخ و هزاران عقده

بی تو زیبایی این شهر چقدر دلگیر است
عصر یک جمعه ی دلگیر به دل زنجیر است

با دلـــــم از خطر عشــق تو گفتم امــا
ولی انگار که در گوش کـرَش هیچ نشــد
عشق تو میوه ممنـــوعه، ولی باور کن
این دلم میوه ممنوعه سرش هیچ نشد

من از سکوت حرف میزنم
        تو از ترانه های خوش
من از قفس، تو از نفس
تمام کن که خسته ام
خیال کن نبوده ام،‌
نبوده ای،‌

"بی خیال" که می گویی
تازه خیال هایم شروع می شود!